เล่ห์รัก..วิวาห์จำยอม(สุภาพบุรุษนายคุณชาย)

เล่ห์รัก..ซาตาน
(สุภาพบุรุษนายคุณชาย)

 

        ภูดิสมองหญิงสาวตรงหน้า ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของเขา และเธอรักศักดิ์ศรีของเธอและครอบครัวมาก
       
        "เป็นไงครับ  คุณนุชวรา รัตนวรวัฒนสกุล หลานสาวของคุณหญิงแขไข รัตนวรวัตนสกุล ตอนนี้คุณก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆของผม เพราะคุณแต่งงานกับผมเพื่อแลกด้วยเงิน"ภูดิสเอ่ยดูถูกหญิงสาวตรงหน้า

        "ค่ะ  เชิญตามสบาย อยากว่าอะไรก็ว่า เพราะยังไงฉันก็ได้ชื่อว่าภรรยาถูกต้องตามกฏหมายของคุณ"นุชวราเอ่ยเสียงเรียบ แม้จะเจ็บก็ตาม

        "คุณนุชวราคนเดิมที่รักศักดิ์ศรีและวงตระกูลหายไปไหนครับ"ชายหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงเยาะเย้ยนิดๆ เขาต้องการเอาชนะหญิงสาว

         "คงไม่มีอีกแล้วล่ะค่ะ  เพราะคนๆนั้นเธอนามสกุลรัตนวรวัฒนสกุล แต่ตอนนี้มีแต่ นุชวรา  สุรยกาน ผู้หญิงที่แลกเงินเพื่อครอบครัว"เธอเอ่ยอย่างเจ็บปวด เพราะเธอต้องแต่งงานกับเขาเพื่อเงิน แล้วจะให้เธอโกหกและรักศักดิ์ศรีเพื่ออะไร

         "เก่ง  ปากดีเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน  ผู้หญิงอย่างคุณฉลาดพอที่จะทำทุกอย่าง แต่อย่างเดียวที่ทำไม่ได้คือ ขายบ้านรัตนวรวัฒนสกุล เพียงเพราะกลัว เสียงหน้าจากสังคมผู้ดีจอมปลอม"เขาเอ่ยว่าหญิงสาวตรงหน้า  นุชวรากัดฟันอย่างโกรธจัด แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนิ่งและฝืนไม่ให้น้ำตาไหลออกมาให้ชายหนุ่มตรงหน้าเห็น

         "ค่ะ  เพราะว่าบ้านรัตนวรวัฒนสกุลเป็นสิ่งเดียวที่หลงเหลือให้ครอบครัวฉันในตอนนี้   จะต้องแลกด้วยอะไรฉันก็ยอม"นุชวราเธอเก่งทุกอย่าง เธอฉลาดและยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่ชายและครอบครัว แม้เธอจะเจ็บเจียนตายก็ยอม

         "หึ   เลือดรัตนวัตนสกุลมันแรง  แต่อย่างไรเสียคุณกับป้าของคุณก็คงเหมือนๆกัน ป้าคุณคิดจะแย่งน้าวีไปจากน้าทิพย์ แต่เสียใจน้าเขยผมไม่โง่หลงป้าของคุณหรอก"ภูดิสมองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้  หันหน้าไปทางอื่น เธอใส่ชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตา  เหมือนตัวเธอ แต่เธอหยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเองเกินไปจนเขาต้องการเอาชนะ แม้จะรักเธอเพียงใด แต่เขาต้องการให้เธอรู้ว่าศักดิ์ศรีกินไม่ได้

         "ค่ะ  ถ้าไม่มีอะไร ขอตัวอาบน้ำก่อนน่ะค่ะ"ขวัญข้าวตัดบท  เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้เธอคงจะเจ็บกว่าเดิม

          "เดี๋ยว  ถอดเสื้อให้ผมหน่อย"ชายหนุ่มเอ่ยก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกไป  ขวัญข้าวมองหน้าเขา  แล้วเดินเข้ามาถอดเสื้อให้ชายหนุ่มอย่างว่าง่าย ตอนนี้เธอเป็นภรรยาเขาแล้ว จะให้ทำอย่างไรได้

          "เสร็จแล้วค่ะ"ละมือหลังจากที่ถอดเสื้อให้ชายหนุ่มเสร็จ แม้ใจจะสั่นแต่ต้องเก็บอาการให้อยู่  ภูดิสมองหน้าหญิงสาว

           "เดี๋ยว  ถอดกางเกงให้ผมด้วย"เขาเอ่ย  ตอนนี้ใบหน้าของนุชวราแดงเพราะโกรธจัด

           "ไม่มีมือหรือไงค่ะ  ถอดเองไม่ได้หรือไง"หญิงสาวเอ่ยอย่างโกรธจัด ในชีวิตไม่เคยโดนใครใช้ให้ทำอะไรมาก่อน

           "ไม่อยากถอด มีเมียแล้วอยากให้เมียถอด  ออ..แล้วถอดชุดคุณด้วย"ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสบายอารมณ์  แต่นุชวราโกรธจัดจนต้องทุบอกคนตรงหน้าอย่างแค้นใจ

            "ฉันไม่ใช่โสเภณีที่คุณจะให้ถอดอะไร ต่อมิอะไรได้ ฉันเป็นผู้หญิงคนนึงที่ไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้  ฉันไม่อยากเป็นผู้หญิงที่แลกด้วยเงินเหมือนโสเภณี  เข้าใจไหม  ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้"นุชวราทุบอกพร้อมร้องไห้อย่างอึดอัดใจ เธอไม่เคยร้องไห้ให้เขาเห็นเลยสักครั้ง เธอเป็นคนเข้มแข็งทุกครั้งที่เขาหาเรื่องเธอ